Σάββατο 17 Δεκεμβρίου 2011

Ο Απόστολος της Κυριακής 18 Δεκεμβρίου 2011 (Κυριακή προ της του Χριστού Γεννήσεως ) : Εβραίους ΙΑ ,9-10 και 32-40


ΙΑ/ Αδελφοί,  9 πίστει παρῴκησεν εἰς τὴν γῆν τῆς ἐπαγγελίας ὡς ἀλλοτρίαν, ἐν σκηναῖς κατοικήσας μετὰ ᾿Ισαὰκ καὶ ᾿Ιακὼβ τῶν συγκληρονόμων τῆς ἐπαγγελίας τῆς αὐτῆς· 10 ἐξεδέχετο γὰρ τὴν τοὺς θεμελίους ἔχουσαν πόλιν, ἧς τεχνίτης καὶ δημιουργὸς ὁ Θεός. 32 Καὶ τί ἔτι λέγω; ἐπιλείψει γάρ με διηγούμενον ὁ χρόνος περὶ Γεδεών, Βαράκ τε καὶ Σαμψὼν καὶ ᾿Ιεφθάε, Δαυΐδ τε καὶ Σαμουὴλ καὶ τῶν προφητῶν, 33 οἳ διὰ πίστεως κατηγωνίσαντο βασιλείας, εἰργάσαντο δικαιοσύνην, ἐπέτυχον ἐπαγγελιῶν, ἔφραξαν στόματα λεόντων, 34 ἔσβεσαν δύναμιν πυρός, ἔφυγον στόματα μαχαίρας, ἐνεδυναμώθησαν ἀπὸ ἀσθενείας, ἐγενήθησαν ἰσχυροὶ ἐν πολέμῳ, παρεμβολὰς ἔκλιναν ἀλλοτρίων· 35 ἔλαβον γυναῖκες ἐξ ἀναστάσεως τούς νεκροὺς αὐτῶν· ἄλλοι δὲ ἐτυμπανίσθησαν, οὐ προσδεξάμενοι τὴν ἀπολύτρωσιν, ἵνα κρείττονος ἀναστάσεως τύχωσιν· 36 ἕτεροι δὲ ἐμπαιγμῶν καὶ μαστίγων πεῖραν ἔλαβον, ἔτι δὲ δεσμῶν καὶ φυλακῆς· 37 ἐλιθάσθησαν, ἐπρίσθησαν, ἐπειράσθησαν, ἐν φόνῳ μαχαίρας ἀπέθανον, περιῆλθον ἐν μηλωταῖς, ἐν αἰγείοις δέρμασιν, ὑστερούμενοι, θλιβόμενοι, κακουχούμενοι, 38 ὧν οὐκ ἦν ἄξιος ὁ κόσμος, ἐν ἐρημίαις πλανώμενοι καὶ ὄρεσι καὶ σπηλαίοις καὶ ταῖς ὀπαῖς τῆς γῆς. 39 Καὶ οὗτοι πάντες μαρτυρηθέντες διὰ τῆς πίστεως οὐκ ἐκομίσαντο τὴν ἐπαγγελίαν, 40 τοῦ Θεοῦ περὶ ἡμῶν κρεῖττόν τι προβλεψαμένου, ἵνα μὴ χωρὶς ἡμῶν τελειωθῶσι.
ΑΠΟΔΟΣΗ
Αδελφοί, με πίστη ο Αβραάμ εγκαταστάθηκε στη γη πού του έταξε ο Θεός, σαν και να μην ήταν δική του, και κατοίκησε μέσα σε σκηνές, με τον Ισαάκ και τον Ιακώβ, πού μαζί με αυτόν ήσαν κληρονόμοι της ίδιας υποσχέσεως του Θεού. Γιατί περίμενε και είχε την ελπίδα του στην πόλη με τα γερά θεμέλια, την πόλη εκείνη, πού τη σχεδίασε και την έφτιαξε ο Θεός. Και τι να λέγω περισσότερα; Στα αλήθεια δεν θα με φτάσει ο χρόνος να διηγούμαι για το Γεδεών, για το Βαράκ και τον Σαμψών και τον Ίεφθάε, για το Δαβίδ και το Σαμουήλ και για τους Προφήτες. Όλοι τους αυτοί με την πίστη νίκησαν βασίλεια, εργάστηκαν την αρετή, έλαβαν από τον θεό επαγγελίες, έκλεισαν στόματα λιονταριών, έσβησαν τη δύναμη της φωτιάς, γλύ­τωσαν από το στόμα μαχαιριού, γιατρεύτηκαν από αρρώστιες, έγιναν δυνατοί στον πόλεμο, νίκησαν και κυνήγησαν εχθρικά στρατεύματα· γυναίκες πήραν πίσω αναστημένα τα πεθαμένα παιδιά τους, άλλοι δάρθηκαν και δεν έστερξαν να αρνηθούν την πίστη τους και να γλυτώσουν, γιατί σκοπός τους ήταν να δουν μια καλλίτερη λύτρωση· άλλοι πάλι από αυτούς εμπαίχθηκαν και μαστιγώθηκαν και ακόμα δέθηκαν και φυλακίσθηκαν, λιθοβολήθηκαν, πριονίστηκαν, δοκίμασαν πειρασμούς, τους έφαγε το μαχαίρι, περιπλανήθηκαν ντυμένοι προβιές και γιδοτόμαρα, μέσα σε στέρηση και θλίψη και κακουχία, γυρίζοντας στις ερημιές και στα βουνά, στα σπήλαια και στις τρύπες της γης.Ο κόσμος δεν ήταν άξιος για τέτοιους ανθρώπους. Και όλοι ετούτοι, αν και έδωσαν τη μαρτυρία της πίστεως όμως δεν είδαν να εκπληρώνεται γι' αυτούς η θεία υπόσχεση, γιατί ο Θεός πρόβλεψε κάτι καλύτερο για μας, να μη λάβουν δηλαδή εκείνοι χωρίς εμάς τον τέλειο μισθό τους.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου